Kurs o trybie subjunctive w języku angielskim - Przygotowanie do TOEIC®

Subjunctive pozwala wyrazić życzenie, nakaz, zalecenie, radę, potrzebę lub coś nierealnego (na przykład, gdy mówimy o sytuacjach hipotetycznych). Po polsku trybu tego używamy po czasownikach takich jak „chcieć, żeby", „życzyć sobie, żeby” itd. Oto kilka przykładów użycia subjunctive w języku francuskim i angielskim:
- Sugeruję, żeby on uczył się więcej: I suggest that he study more.
- Jest istotne, żeby ona była na czas: It is essential that she be on time.
W angielskim tryb subjunctive nie jest tak częsty jak w języku francuskim. Mimo to, wyróżniamy dwie główne formy:
- Subjunctive Present (czasem zwany „mandative subjunctive”)
- Subjunctive Past, który najczęściej sprowadza się do użycia „were” zamiast „was” w określonych strukturach.
1. Subjunctive Present
Subjunctive Present (zwany także mandative subjunctive) używany jest po czasownikach lub wyrażeniach wyrażających:
- Potrzebę lub obowiązek:
- to insist that... (nalegać, żeby...)
- to demand that... (żądać, żeby...)
- to require that... (wymagać, żeby...)
- to order that... (nakazać, żeby...)
- Życzenie lub rekomendację:
- to recommend that... (rekomendować, żeby...)
- to suggest that... (sugerować, żeby...)
- to propose that... (proponować, żeby...)
- Ważność lub decyzję:
- it is important that... (to ważne, żeby...)
- it is essential that... (to istotne, żeby...)
- it is vital that... (to kluczowe, żeby...)
Jak utworzyć subjunctive present?
Subjunctive present w angielskim budujemy za pomocą „that”, po którym następuje podstawowa forma czasownika (bez „to” oraz bez „s” w trzeciej osobie liczby pojedynczej).
- ✅ I suggest that he leave now. (Sugeruję, żeby on wyszedł teraz.)
❌ I suggest that he leaves now. - ✅ They demand that she be on time. (Oni żądają, żeby ona była na czas.)
❌ They demand that she is on time. - It is important that everyone participate.
(To ważne, żeby każdy uczestniczył.)
Subjunctive present z „should”
W nowoczesnym angielskim można również użyć czasownika pomocniczego „should” do stworzenia subjunctive present. Jednak czysta forma subjunctive jest zawsze poprawna i uważana za bardziej formalną.
Czysta forma | Forma z should |
---|---|
I suggest that he study | I suggest that he should study |
They insisted that she be present | They insisted that she should be present |
2. Subjunctive Past
W języku angielskim subjunctive past najczęściej występuje podczas mówienia o sytuacjach wyobrażonych lub życzeniach. Najczęstszą formą jest użycie were (zamiast „was”) z czasownikiem to be.
Aby utworzyć subjunctive past, używamy were zamiast was (dla wszystkich osób liczby pojedynczej i mnogiej: I, you, he, she, we, they), gdy mówimy o sytuacji hipotetycznej lub żalu.
- Aby wyrazić życzenie lub żal (po I wish lub If only)
- I wish I were taller.
(Chciałbym być wyższy.) - If only she were more patient.
(Gdyby tylko była bardziej cierpliwa.)
- I wish I were taller.
- W warunkach wyobrażonych (w second-conditional):
- If I were rich, I would travel the world.
(Gdybym był bogaty, podróżowałbym po świecie.) - If he were here, he would help us.
(Gdyby on tu był, pomógłby nam.) - If I were in your place, I would study harder.
(Gdybym był na twoim miejscu, uczyłbym się pilniej.) - If I were rich, I would travel the world.
(Gdybym był bogaty, podróżowałbym po świecie.)
- If I were rich, I would travel the world.
Coraz częściej można usłyszeć „If I was you” czy „I wish I was taller” w nieformalnych rozmowach. Jednak w formalnych sytuacjach lub na egzaminach poprawną i tradycyjną formą pozostaje „If I were you”.
Podsumowanie
Tryb subjunctive w angielskim może wydawać się mniej „widoczny” niż w języku francuskim, ale odgrywa kluczową rolę w wyrażaniu hipotez, życzeń, konieczności czy sugestii.
Podsumowując:
- Subjunctive Present: czasownik w formie podstawowej, bez „-s” w 3. osobie liczby pojedynczej, używany po czasownikach lub wyrażeniach wyrażających potrzebę, rekomendację lub ważność.
- It is important that he finish the report.
(To ważne, żeby on ukończył raport.)
- It is important that he finish the report.
- Subjunctive Past: głównie „were” zamiast „was” w zdaniach hipotetycznych lub życzeniach.
- If I were you, I'd listen carefully.
(Gdybym był tobą, słuchałbym uważnie.)
- If I were you, I'd listen carefully.
Chociaż współczesne formy coraz częściej zastępują subjunctive, warto je znać, zwłaszcza w kontekście akademickim i na egzaminie TOEIC®.