บทเรียนเรื่อง articles ในภาษาอังกฤษ - เตรียมสอบ TOEIC®

Articles ในภาษาอังกฤษเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการสื่อสารให้ถูกต้องและเข้าใจความหมายอย่างแม่นยำ ภาษาอังกฤษมี articles ไม่เจาะจงสองตัว ("a" และ "an"), article เจาะจงหนึ่งตัว ("the") และมีหลายสถานการณ์ที่ ไม่ใช้ article เลย (เรียกว่า zero article)

ในบทเรียนนี้ เราจะอธิบายแต่ละประเภทและวิธีการใช้งาน

1. Article ไม่เจาะจง: "A" และ “An”

Articles ไม่เจาะจง “a” และ “an” มักใช้หน้าคำ นามนับได้ (direktes Objekt) ที่เป็นเอกพจน์ ใช้เมื่อต้องการพูดถึงสิ่งที่ "หนึ่ง" หรือ "อันหนึ่ง" ที่ไม่มีการระบุเฉพาะ หรือพูดถึงเป็นครั้งแรก

A. เมื่อไรควรใช้ “A” หรือ “An”?

ใช้ “a” หรือ “an” ในกรณีต่อไปนี้:

• เมื่อพูดถึงสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นครั้งแรก
  • I saw a dog in the park.
    (กำลังพูดถึงสุนัขทั่วไป ยังไม่ระบุว่าสุนัขตัวไหน)
  • She is reading a book.
    (ยังไม่รู้ว่าเป็นหนังสือเล่มไหน)
• เมื่อพูดถึงอาชีพ, บทบาท, หรือเอกลักษณ์
  • He is a doctor.
    (เขาประกอบอาชีพเป็นแพทย์)
  • She wants to be an actress.
    (ความใฝ่ฝันของเธอคือเป็นนักแสดงหญิง)
• ในวลีที่เกี่ยวกับการวัด (เวลา, ระยะทาง, ปริมาณ, ราคา, ความเร็ว, ความถี่)
  • I go to the gym twice a week.
  • He bought a dozen eggs.
  • It costs a hundred dollars.
  • He was driving at 80 miles an hour.
• เพื่อระบุว่าสิ่งหนึ่งเป็นสมาชิกของกลุ่มประเภท
  • A smartphone is a useful device.
    (สมาร์ทโฟนโดยทั่วไปเป็นอุปกรณ์ที่มีประโยชน์)
  • A cat is an independent animal.
    (แมวเป็นสัตว์ที่มีความเป็นอิสระโดยทั่วไป)
• หลังวลีที่เป็นการอธิบายหรือเปรียบเทียบบางประเภท
  • What a beautiful day!
  • She is as fast as a cheetah.
• กับปริมาณที่ไม่แน่นอนบางประเภท (a lot of, quite a, a few, a little, a couple of, rather, ฯลฯ)
  • I have a few friends in New York.
  • Can I have a little sugar?

B. เลือกใช้ “A” กับ “An” อย่างไร?

A ใช้หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงพยัญชนะ (เช่น เสียง consonant)

• A cat, A book, A university
  (แม้ “university” ขึ้นต้นด้วย “u” ซึ่งเป็นสระ แต่เสียงแรกคือ /y/ เหมือนในคำว่า “you” ดังนั้นใช้ “a”)
• He wants to buy a European car.
  (แม้ “European” ขึ้นต้นด้วย “E” แต่เสียงแรกคือ /y/ เป็นเสียงพยัญชนะ)

An ใช้หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ (เช่นเสียง vowel)

• An apple, An elephant, An honest man
  (“honest” ตัว “h” ไม่ออกเสียง จึงเป็นเสียงสระที่ขึ้นต้น)
• She bought an orange for breakfast.
  (“orange” เริ่มด้วยเสียง /o/ จึงใช้ “an”)

ควรจำไว้ > “A” ใช้หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงพยัญชนะ: /b/, /k/, /t/, /y/, ฯลฯ “An” ใช้หน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยเสียงสระ: /a/, /e/, /i/, /o/, /u/ รวมถึง “h” ที่ไม่ออกเสียง

2. Article เจาะจง: “The”

“The” ในภาษาอังกฤษใช้เหมือนกับ “the” (le, la, les ในภาษาฝรั่งเศส) และใช้ในสถานการณ์เหล่านี้:

A. การระบุอย่างชัดเจนและความเป็นหนึ่งเดียว

เพื่อแสดงถึงสิ่งที่มีอยู่เพียงหนึ่งเดียวหรือรู้จักกันดี

• วัตถุหรือสถานที่ที่กล่าวถึงไปแล้ว: ใช้ “the” เมื่อ สิ่งนั้นถูกกล่าวถึงมาก่อน หรือ เป็นสิ่งที่คู่สนทนารู้จักดี:
  • Could you pass me the pen we bought yesterday?
    (ช่วยส่งปากกาที่เราซื้อเมื่อวานให้ฉันหน่อย)
• สิ่งที่มีอยู่เพียงหนึ่งเดียวตามธรรมชาติ: ใช้ “the” กับสิ่งที่ มีอยู่เพียงหนึ่งเดียว:
  • The Earth orbits the Sun.
    (โลกโคจรรอบดวงอาทิตย์)

เพื่อระบุข้อมูลเฉพาะ

“The” ใช้เมื่อ บริบท หรือ คำขยาย ทำให้สิ่งนั้น เจาะจง:

• Enter the room; the host is waiting inside.
  (เข้าห้องไป เจ้าภาพกำลังรออยู่ข้างใน)

B. สถานที่, องค์กร และหน่วยงานทางภูมิศาสตร์

เรียกชื่อสถานที่ทางภูมิศาสตร์เฉพาะ

• แม่น้ำ, ทะเล และคลอง: ใช้ “the” หน้าชื่อ แม่น้ำ, มหาสมุทร และ คลอง:
  • The Nile flows through several African countries.
    (แม่น้ำไนล์ไหลผ่านหลายประเทศในแอฟริกา)
  • The Mediterranean has witnessed centuries of history.
    (ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนมีประวัติศาสตร์หลายศตวรรษ)
• เทือกเขาและหมู่เกาะ: ใช้ “the” เพื่อระบุ กลุ่มธรรมชาติ:
  • The Andes span a vast region in South America.
    (เทือกเขาแอนดีสทอดยาวในพื้นที่กว้างใหญ่ของอเมริกาใต้)

ระบุองค์กร, สถานประกอบการ และสื่อ

บางชื่อองค์กร, สถานประกอบการ, หรือสื่อจะใช้ “the” เสมอ:

• We watched a documentary on The History Channel last night.
  (เราดูสารคดีใน The History Channel เมื่อคืน)
• The Louvre attracts millions of visitors every year.
  (พิพิธภัณฑ์ลูฟวร์มีนักท่องเที่ยวหลายล้านคนทุกปี)

C. กลุ่ม, สปีชีส์ และการเปรียบเทียบ

แสดงถึงกลุ่มที่กำหนด

• ครอบครัวหรือกลุ่มคน: ใช้ “the” กับ สมาชิกในครอบครัว หรือ กลุ่มทางสังคม:
  • The Smiths are hosting a reunion next month.
    (ครอบครัว Smith จะจัดงานพบปะในเดือนหน้า)
• กลุ่มที่มีลักษณะร่วมกัน: ใช้ “the” กับ กลุ่มคนตามคำคุณศัพท์ หรือ ปรากฏการณ์ทั่วไป:
  • The elderly often need extra care during winter.
    (ผู้สูงอายุมักต้องการการดูแลเป็นพิเศษในฤดูหนาว)

ในการเปรียบเทียบและ Superlative

“The” จำเป็นสำหรับโครงสร้าง การเปรียบเทียบ หรือ Superlative:

• She is recognized as the most creative artist of her time.
  (เธอได้รับการยกย่องว่าเป็นศิลปินที่สร้างสรรค์ที่สุดในยุคของเธอ)
• They opted for the same design as last year.
  (พวกเขาเลือกใช้ดีไซน์เดียวกับปีที่แล้ว)

3. Zero Article (ไม่มีการใช้ Article)

ในภาษาอังกฤษ มีหลายสถานการณ์ที่ ไม่ใช้ article เลย (ไม่ว่าจะเป็น article เจาะจง หรือ ไม่เจาะจง) เพื่อความเข้าใจที่ถูกต้อง ดูสถานการณ์ต่อไปนี้:

A. ภาษา, สาขาวิชา และกิจกรรมทั่วไป

• ภาษาและวิชาการในมหาวิทยาลัย: ไม่ใช้ article เมื่อพูดถึง ภาษา หรือ วิชา
  • They speak Spanish fluently.
    (พวกเขาพูดภาษาสเปนได้อย่างคล่องแคล่ว)
  • He studies biology at university.
    (เขาเรียนชีววิทยาที่มหาวิทยาลัย)
• กิจกรรมและงานอดิเรก: ไม่ใช้ article กับ ชื่อกิจกรรม หรือ งานอดิเรก เมื่อพูดถึงความหมายทั่วไปของการกระทำนั้น
  • Running relaxes me after a long day.
    (การวิ่งช่วยให้ฉันผ่อนคลายหลังจากวันที่ยาวนาน)
  • Chess requires strategic thinking.
    (หมากรุกต้องใช้ความคิดเชิงกลยุทธ์)

B. สถานที่และอวกาศ: จากในเมืองถึงดวงดาว

• เมือง, ประเทศ และภูมิศาสตร์ทั่วไป: ไม่ใช้ article เมื่อพูดถึง สถานที่ที่รู้จักกันดี โดยไม่มีคำขยายเพิ่มเติม
  • She traveled to Brazil last summer.
    (เธอเดินทางไปบราซิลเมื่อฤดูร้อนปีที่แล้ว)
  • He lives in Tokyo.
    (เขาอาศัยอยู่ที่โตเกียว)
• ถนน, สวนสาธารณะ และสถานที่สาธารณะ: ไม่ใช้ article กับ ชื่อถนน, สวนสาธารณะ หรือ ย่าน เมื่อพูดถึงโดยทั่วไป
  • They met at Elm Street for a quick coffee.
    (พวกเขานัดเจอกันที่ถนน Elm เพื่อจิบกาแฟอย่างรวดเร็ว)
• ดาวเคราะห์, ดวงดาว ฯลฯ: ไม่ใช้ article กับ ชื่อดาวเคราะห์ และ วัตถุในอวกาศ ส่วนมาก
  • Saturn and Jupiter were clearly visible last night.
    (ดาวเสาร์และดาวพฤหัสบดีมองเห็นได้อย่างชัดเจนเมื่อคืนนี้)

C. แนวคิดทั่วไปและแนวคิดนามธรรม

• ความเป็นสากลและความจริงทั่วไป: ไม่ใช้ article เมื่อพูดถึง แนวคิดนามธรรม หรือ ความจริงสากล เพื่อเน้นความ "โดยรวม"
  • Hope inspires people to overcome obstacles.
    (ความหวังช่วยให้ผู้คนเอาชนะอุปสรรค)
  • Nature offers endless surprises.
    (ธรรมชาติมีสิ่งน่าประหลาดใจไม่รู้จบ)
• นามนับไม่ได้และพหูพจน์: ไม่ใช้ article เมื่อพูดถึง นามนับไม่ได้ (indirektes Objekt) และ คำนามพหูพจน์ เพื่อเน้นความทั่วไป
  • Water is essential for life.
    (น้ำเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับชีวิต)
  • Dogs make great companions.
    (สุนัขเป็นเพื่อนที่ดี)

D. สถานการณ์เฉพาะและข้อยกเว้น

• หมายเลขและการระบุเฉพาะ: ไม่ใช้ article เมื่อ คำนาม ตามด้วย หมายเลข หรือ การระบุเฉพาะ
  • The lecture will take place in hall 202.
    (การบรรยายจะจัดขึ้นที่ห้อง 202)
• สื่อและชื่อเรื่องบางประเภท: ไม่ใช้ article กับชื่อ หนังสือพิมพ์ หรือ นิตยสารส่วนใหญ่ เว้นแต่ชื่อเรื่องนั้นมี article อยู่แล้ว
  • I read Time every week.
    (ฉันอ่านนิตยสาร Time ทุกสัปดาห์)
  • Rolling Stone is known for its in-depth music reviews.
    (Rolling Stone มีชื่อเสียงเรื่องบทวิจารณ์เพลงเชิงลึก)
• วลีที่บ่งบอกปริมาณทั่วไป: ไม่ใช้ article เพื่อแสดง “ส่วนใหญ่” โดยไม่ระบุเฉพาะเจาะจง
  • Many appreciate a well-crafted story.
    (หลายคนชื่นชมเรื่องราวที่แต่งขึ้นมาอย่างดี)
• สถานะและโรค: ไม่ใช้ article กับชื่อของ โรค เพื่อแสดงความหมายทั่วไป ยกเว้นบางกรณี
  • Diabetes is a growing concern worldwide.
    (โรคเบาหวานเป็นปัญหาที่กำลังขยายไปทั่วโลก)
  • Influenza can spread quickly during the winter.
    (ไข้หวัดใหญ่อาจแพร่กระจายได้รวดเร็วในฤดูหนาว)
• สถานที่ในชีวิตประจำวัน: ไม่ใช้ article เมื่อพูดถึง สถานที่ที่คุ้นเคย เช่น ที่ทำงาน หรือ โรงเรียน เมื่อพูดถึงการกระทำโดยทั่วไป
  • He is already at work.
    (เขาอยู่ที่ทำงานแล้ว)
  • After school, the kids usually head straight home.
    (หลังเลิกเรียน เด็กๆ มักจะกลับบ้านทันที)

4. ข้อแตกต่างและกรณีเฉพาะ

A. พูดถึงสิ่งทั่วไป (คำนามนับไม่ได้หรือพหูพจน์)

• Music is a universal language.
  ไม่ใช้ “the” หน้าคำว่า “music” หากต้องการพูดถึง "ดนตรี" โดยทั่วไป
• Cars are useful in the countryside.
  พหูพจน์ทั่วไป ไม่ใช้ article

แต่หากพูดถึง สิ่งเฉพาะ หรือ กลุ่มเฉพาะ ให้ใช้ “the”:

• The music at yesterday's concert was incredible.
  ดนตรีเฉพาะ (ของคอนเสิร์ตนั้น)
• The cars parked outside are blocking the entrance.
  รถยนต์เหล่านั้น ไม่ใช่รถทั้งหมดโดยทั่วไป

B. นามนับได้ vs นามนับไม่ได้

• นามนับได้ (book, chair, idea...) ต้องมี article (หรือ determinante เช่น “my”, “some” ฯลฯ) หากเป็น เอกพจน์
  • I have a book.
  • I have the book.
  • I have my book.
• นามนับไม่ได้ (water, advice, information...) โดยทั่วไป ไม่ใช้ article ถ้าพูดถึงโดยรวม หรือใช้ “the” เมื่อพูดถึงสิ่งเฉพาะ
  • Information is key in this project.
    
  • The information you provided was very helpful.
    (เฉพาะเจาะจง)

C. กรณีของตำแหน่ง, ตำแหน่งงาน, หน้าที่

• เมื่อพูดถึง ตำแหน่งโดยทั่วไป ไม่ใช้ “the”:
  • He was elected president in 2020.
• เมื่อพูดถึงตำแหน่งของ บุคคลเฉพาะ ให้ใช้ “the”:
  • He is the President of the United States.

สรุป

Articles ในภาษาอังกฤษมีบทบาทสำคัญในการสื่อสารให้ชัดเจน “A” และ “an” ใช้กับ นามนับได้เอกพจน์ เมื่อพูดถึงเป็นครั้งแรกหรือยังไม่เจาะจง “The” ใช้เมื่อพูดถึงสิ่งที่ เฉพาะเจาะจง กล่าวถึงไปแล้ว หรือ มีอยู่เพียงหนึ่งเดียว และในบางกรณี โดยเฉพาะ แนวคิดทั่วไป, ภาษา, มื้ออาหาร และ สถานที่ทางภูมิศาสตร์ จะ ไม่ใช้ article (zero article)

ในการสอบ TOEIC® articles ปรากฏบ่อยในข้อสอบ grammar และ การอ่านจับใจความ การรู้ว่าจะใช้ “a”, “an” หรือ “the” เมื่อไร จึงช่วย ป้องกันข้อผิดพลาด และ เพิ่มคะแนน

บทเรียนอื่นๆ

บทเรียน grammar อื่นๆ สำหรับ TOEIC®:

• 🔗 บทเรียนภาษาอังกฤษเพื่อเตรียมสอบ TOEIC® อย่างครบถ้วน