คอร์สเรื่อง Subjunctive ในภาษาอังกฤษ - เตรียมสอบ TOEIC®

Subjunctive เป็นโครงสร้างที่ใช้เพื่อแสดง ความปรารถนา คำสั่ง คำแนะนำ ความจำเป็น หรือ สิ่งที่ไม่เป็นจริง (เช่นเมื่อพูดถึงสถานการณ์สมมติ) ในภาษาฝรั่งเศส จะใช้หลังคำกริยาอย่างเช่น « vouloir que », « souhaiter que » เป็นต้น ต่อไปนี้คือตัวอย่าง subjunctive ในภาษาฝรั่งเศสและภาษาอังกฤษ:

• ฉันแนะนำ ว่าเขา ควรเรียนมากขึ้น : I suggest that he study more.
• มันเป็นสิ่งสำคัญ ว่าเธอ ต้องตรงเวลา : It is essential that she be on time.

ในภาษาอังกฤษ, Subjunctive ไม่ค่อยพบ บ่อยเท่าภาษาฝรั่งเศส ถึงแม้จะไม่บ่อย แต่ก็มี 2 รูปแบบหลัก ที่ใช้:

• Subjunctive Present (บางครั้งเรียกว่า "mandative subjunctive")
• Subjunctive Past ซึ่งมักจะใช้ “were” แทน “was” ในบางโครงสร้าง

1. Subjunctive Present

Subjunctive Present (หรือ mandative subjunctive) มักจะใช้ หลังคำกริยา หรือ วลี ที่แสดงถึง:

• ความจำเป็นหรือข้อบังคับ:
  • to insist that... (ยืนยันว่า...)
  • to demand that... (เรียกร้องว่า...)
  • to require that... (ต้องการว่า...)
  • to order that... (สั่งว่า...)
• ความปรารถนาหรือคำแนะนำ:
  • to recommend that... (แนะนำว่า...)
  • to suggest that... (เสนอว่า...)
  • to propose that... (เสนอให้...)
• ความสำคัญหรือการตัดสินใจ:
  • it is important that... (มันสำคัญว่า...)
  • it is essential that... (มันจำเป็นว่า...)
  • it is vital that... (มันสำคัญมากว่า...)

วิธีการสร้าง Subjunctive Present

Subjunctive Present ในภาษาอังกฤษสร้างโดยใช้ "that" ตามด้วย รูปฐานของคำกริยา (infinitive โดยไม่มี "to") และ ไม่เติม "s" ที่ประธานบุรุษที่สาม (he, she, it)

• ✅ I suggest that he leave now. (ฉันเสนอว่าเขาควรไปตอนนี้)
  ❌ I suggest that he leaves now.
• ✅ They demand that she be on time. (พวกเขาขอให้เธอมาให้ตรงเวลา)
  ❌ They demand that she is on time.
• It is important that everyone participate.
  (มันสำคัญว่าทุกคนต้องเข้าร่วม)

Subjunctive Present กับ should

ในภาษาอังกฤษยุคใหม่ สามารถใช้กริยาเสริม "should" กับ Subjunctive Present ได้เช่นกัน อย่างไรก็ตาม รูปแบบดั้งเดิมของ Subjunctive ยังคงถูกต้องและ ถือว่าเป็นทางการมากกว่า

2. Subjunctive Past

ในภาษาอังกฤษ Subjunctive Past ใช้เพื่อพูดถึง สถานการณ์สมมติ หรือ ความปรารถนา รูปแบบที่พบมากที่สุดคือ were (แทนที่จะเป็น "was") กับกริยา to be

วิธีสร้าง Subjunctive Past คือใช้ were แทน was (สำหรับทุกบุคคล: I, you, he, she, we, they) เมื่อพูดถึง สถานการณ์สมมติ หรือ ความเสียใจ

• สำหรับแสดงความปรารถนา หรือความเสียใจ (หลัง I wish หรือ If only)
  • I wish I were taller.
    (ฉันอยากจะสูงกว่านี้)
  • If only she were more patient.
    (ถ้าเธออดทนมากกว่านี้)
• สำหรับเงื่อนไขสมมติ (Second Conditional):
  • If I were rich, I would travel the world.
    (ถ้าฉันรวย ฉันจะเดินทางรอบโลก)
  • If he were here, he would help us.
    (ถ้าเขาอยู่ที่นี่ เขาจะช่วยพวกเรา)
  • If I were in your place, I would study harder.
    (ถ้าฉันอยู่ในที่ของคุณ ฉันจะตั้งใจเรียนมากกว่าเดิม)
  • If I were rich, I would travel the world.
    (ถ้าฉันรวย ฉันจะเดินทางรอบโลก)

ทุกวันนี้ในบทสนทนาไม่เป็นทางการ มักได้ยินประโยคว่า "If I was you" หรือ "I wish I was taller" แต่สำหรับ บริบททางการ หรือ ข้อสอบ "If I were you" ยังคงเป็นทางเลือกที่ถูกต้องและดั้งเดิม

สรุป

Subjunctive ในภาษาอังกฤษอาจดูไม่ “ชัดเจน” เท่าภาษาฝรั่งเศส แต่ก็มี บทบาทสำคัญ ในการแสดงสมมติ, ความปรารถนา, ความจำเป็น หรือการเสนอแนะ

สรุปอีกครั้ง:

• Subjunctive Present: ใช้รูปกริยาฐาน (base verb) โดยไม่เติม “-s” กับบุคคลที่สาม ใช้หลังคำกริยาหรือวลีที่แสดง ความจำเป็น, คำแนะนำ หรือ ความสำคัญ
  • It is important that he finish the report.
    (มันสำคัญว่าเขาต้องทำรายงานให้เสร็จ)
• Subjunctive Past: ส่วนใหญ่ใช้ “were” แทน “was” สำหรับ ประโยคสมมติ หรือ ความปรารถนา
  • If I were you, I'd listen carefully.
    (ถ้าฉันเป็นคุณ ฉันจะตั้งใจฟัง)

แม้ว่ารูปแบบใหม่ ๆ จะเริ่มมาแทนที่ Subjunctive เหล่านี้ แต่ก็ สำคัญมาก ที่จะต้องรู้ โดยเฉพาะเมื่อใช้ในบริบทวิชาการหรือสอบ TOEIC®

คอร์สอื่น ๆ สำหรับเตรียมสอบ TOEIC®

• 🔗 คอร์สภาษาอังกฤษครบถ้วนสำหรับเตรียมสอบ TOEIC®