TOP-Students™ logo

Cursus over conditionals in het Engels - TOEIC® voorbereiding

Een docent van top-students.com legt conditionals in het Engels uit op een krijtbord. Deze cursus is een gespecialiseerde TOEIC® cursus gericht op uitmuntendheid in het TOEIC® examen.

De conditionals in het Engels maken het mogelijk situaties en hun gevolgen uit te drukken. Ze komen veel voor in de TOEIC®, omdat ze zowel feiten, waarschijnlijkheden als hypothesen weergeven. Deze cursus behandelt de verschillende types conditionals, hun structuur, gebruik en nuances.

Maar wat is een conditionele zin?

Zoals gezegd in de introductie is een conditionele zin een zin waarmee je een voorwaarde uitdrukt. Deze zin bestaat uit twee delen:

De algemene structuur van een conditionele zin is dus: « If + voorwaarde, resultaat »

Beide delen kunnen worden omgedraaid zonder dat dit de betekenis verandert, maar in dat geval is een komma niet nodig:

Er bestaan 5 types conditionals in het Engels:

  1. Zero-conditional
  2. First-conditional
  3. Second-conditional
  4. Third-conditional
  5. Mixed-conditional

Afhankelijk van de context van de actie, de tijd, de waarschijnlijkheidsgraad, enz., kies je het ene type conditional boven het andere. We gaan alle types conditionals in de volgende secties toelichten.

1. De zero-conditional

De zero-conditional drukt algemene feiten, universele waarheden of voorspelbare resultaten uit. Het wordt vaak gebruikt om te praten over wetenschap, regels of gewoontes.

Om de zero-conditional te vormen, gebruik je de volgende structuur:


If + present simple, present simple.

Om te weten of een zin een zero-conditional is, kun je « if » vervangen door « every time ». Deze vorm drukt namelijk een algemene waarheid uit, dus de voorwaarde is altijd waar.

2. De first-conditional

De first-conditional drukt mogelijk of waarschijnlijk gebeurtenissen in de toekomst uit. Het wordt gebruikt wanneer de voorwaarde realistisch is.

Om de first-conditional te vormen, gebruik je de volgende structuur:


If + present simple, will + infinitief.

Je kunt ons cursus over de present simple lezen om te leren hoe je de present simple vormt.

A. Geen « will » na een « if »

Zoals we zagen in de cursus over de toekomst (beschikbaar hier), mag je geen « will » in hetzelfde deel van de zin zetten als waar « if » centraal staat:

❌ If I will go to London, I will visit Big Ben.
✅ If I go to London, I will visit Big Ben.

B. De first-conditional met « should » in plaats van « if » in formele contexten

In de first-conditional kun je in formele contexten « if » vervangen door « should ». Het gebruik van « should » geeft aan dat het gebeuren waarschijnlijk is, maar toch hypothetisch blijft.

3. De zero-conditional en first-conditional, bijzonderheden

De zero en first-conditional zijn het meest gebruikt in het Engels, omdat ze realistische situaties of algemene waarheden uitdrukken. Er bestaan echter verschillende bijzonderheden en nuances in hun gebruik.

A. Andere vormen of tijden in de « main clause » bij zero en first-conditional

A.a. Gebruik van modale werkwoorden in de « main clause »

In de zero en first-conditional kun je "will" vervangen door modale werkwoorden zoals "can", "may", "might" of "should" om verschillende nuances uit te drukken.

A.b. Gebruik van de imperatief in de « main clause »

In zero en first-conditional kun je de imperatief gebruiken in de main clause om instructies of opdrachten te geven. Dit maakt de zinnen directer.

B. In zero en first-conditional kun je een andere tijd dan de present simple in de « if clause » gebruiken

B.a. De present simple vervangen door present perfect in de « if clause »

Als je wil benadrukken dat een actie is afgerond vóór een toekomstige consequentie, kun je de present perfect gebruiken in de if clause. Het doel is extra nadruk te leggen op het feit dat de voorwaarde gebaseerd is op een handeling die voltooid is voor de gevolgtrekking.

B.b. De present simple vervangen door present continuous in de « if clause »

De present continuous in de if clause wordt gebruikt om te spreken over een lopende of tijdelijke actie. Zo kun je voorwaarden introduceren die afhankelijk zijn van een tijdelijke situatie.

C. In zero en first-conditional kun je « if » vervangen door andere uitdrukkingen

C.a. « if » vervangen door « when »

In zero en first-conditional kun je « when » gebruiken in plaats van « if » om de voorwaarde in te leiden (of het moment waarop de actie plaatsvindt).

Let echter goed op de zin, want door « if » en « when » te verwisselen, kan de betekenis veranderen:

C.b. « if » vervangen door « unless » om « if not » te zeggen

Bij zero en first-conditionals kun je "if" vervangen door "unless" om een negatieve voorwaarde uit te drukken. "Unless" betekent "tenzij" en heeft dezelfde functie als "if not", maar dan bondiger.

Belangrijke punten

C.c. « if » vervangen door « if and only if »

In zero en first-conditionals kun je « if » vervangen door uitdrukkingen als « so long as », « as long as », « on condition that » en « providing » / « provided that », die een strikte of specifieke voorwaarde aangeven. Deze alternatieven leggen extra nadruk op de noodzakelijkheid van de voorwaarde.

C.d. « if » vervangen door « so that » of « in case »

In sommige contexten kun je "if" vervangen door "so that" (zodat) of "in case" (voor het geval dat) om een intentie of voorzorgsmaatregel uit te drukken:

C.e. Andere uitdrukkingen die « if » kunnen vervangen

Hier vind je andere uitdrukkingen die niet eerder genoemd zijn, maar « if » kunnen vervangen bij de zero en first-conditional. Hieronder vallen:

4. De second-conditional

De second conditional beschrijft hypothetische of onwaarschijnlijke situaties in het heden of de toekomst. Het wordt ook gebruikt om adviezen te geven of scenario’s te verbeelden die niet echt zijn.

Om de second conditional te vormen, gebruik je deze structuur:


If + past simple, would ('d) + base verb (infinitief).

Voorbeeld om te praten over een onwaarschijnlijke of irreële situatie in het heden:

In dit voorbeeld heb ik nu geen auto, dus het is een hypothese die in strijd is met mijn huidige situatie.

Voorbeeld om te praten over een onwaarschijnlijke of irreële situatie in de toekomst:

Hier wordt "morgen de loterij winnen" als hoogst onwaarschijnlijk gezien, daarom gebruiken we de second conditional.

Let goed op: er staat nooit een « would » in de if-zin!

✅ If I had a car, I would drive to work every day.
❌ If I’d have a car, I would drive to work every day.

Je kunt ons cursus over de past simple lezen om te leren hoe je de past simple vormt.

A. « would » vervangen door « could » of « might »

In de second conditional kun je "would" vervangen door "could" of "might" om verschillende nuances uit te drukken:

B. « If I were » en niet « If I was »

In de second conditional is het gebruikelijk om voor alle onderwerpen (ook "I", "he", "she", "it") "were" te gebruiken in plaats van "was", omdat dit de hypothetische aard van de zin weergeeft.

Het gebruik van "were" wordt als correcter beschouwd in formeel of geschreven hypothetische zinnen. In de spreektaal hoor je soms "If I was", maar dat is minder elegant of formeel.

Samengevat: "If I were" is de standaard en aanbevolen vorm in de second conditional, vooral in academische of formele context.

C. Een voorkeur uitdrukken met « rather » in first en second-conditional

"Rather" kan worden gebruikt in de first en second conditional om een voorkeur aan te geven tussen twee handelingen of situaties.

D. Gebruik van « wish » in de second conditional

In de second conditional kun je « wish » gebruiken om wensen of spijt uit te drukken over huidige of toekomstige onrealistische of onwaarschijnlijke situaties. Na « wish » gebruik je de past simple of could.

Zet nooit een modal na wish, want wish is al een modal. Gebruik direct de past simple na wish.
❌ I wish I would have more time.
✅ I wish I had more time.

Voor meer uitleg over de modal wish, bekijk ons cursus over modale werkwoorden.

5. De first en second-conditional, bijzonderheden

A. Een voorafgaande voorwaarde uitdrukken met « be to » in first en second-conditional

De uitdrukking "be to" wordt gebruikt in de first en second conditional om een voorwaarde aan te geven die absoluut vervuld moet zijn vóór de hoofdactie kan plaatsvinden. Dit geeft een formelere of dwingendere toon aan de voorwaarde.

B. Hoe kies je tussen the first en second-conditional?

De keuze tussen de first en second conditional hangt af van de waarschijnlijkheid of werkelijkheid van de situatie:

6. De third-conditional

De third conditional gaat over hypothetische situaties in het verleden, en wordt vaak gebruikt om spijt over het verleden uit te drukken. Het beschrijft gebeurtenissen die niet hebben plaatsgevonden en hun denkbeeldige gevolgen. Onthoud goed dat de third conditional alleen wordt gebruikt om te spreken over onrealistische of denkbeeldige feiten in het verleden.

Om de third-conditional te vormen, gebruik je deze structuur


If + past perfect, would have + voltooid deelwoord.

Voor meer uitleg, kun je ons cursus over de past perfect lezen.


Let goed op: zoals bij de second-conditional, staat er nooit een « would » in de if-zin!

✅ If she had worked harder, she would have succeeded.
❌ If she would have worked harder, she would have succeeded.

A. « would » vervangen door « could » of « might »

In de third conditional kun je "would" vervangen door "could" of "might" om verschillende nuances uit te drukken:

B. Gebruik van « wish » in de third conditional

In de third conditional kan « wish » worden gebruikt om spijt uit te drukken over verleden gebeurtenissen die niet zijn gegaan zoals gewenst. Het wordt gevolgd door de past perfect om aan te geven dat je een ander verleden voorstelt.

Zet nooit een modal na wish, want wish is al een modal. Gebruik direct de past simple na wish.
❌ I wish I would have studied harder
✅ I wish I had studied harder.

Voor meer uitleg over de modal wish, bekijk ons cursus over modale werkwoorden.

7. De mixed-conditional

Mixed conditionals combineren elementen van de second en third conditional. Ze worden gebruikt om situaties uit te drukken waarbij een actie in het verleden gevolgen heeft in het heden, of andersom.

Om de mixed-conditional te vormen, gebruik je deze structuur:


If + past perfect, would + base verb (infinitief).

Conclusie

Samengevat zijn conditionals enorm belangrijk om complexe ideeën, hypothesen, waarschijnlijkheden of spijt uit te drukken. Ze zijn alomtegenwoordig in de TOEIC® én in het dagelijks leven, dus ze goed beheersen zorgt ervoor dat je beter kunt communiceren en preciezer bent. Met wat oefening voel je je er comfortabel mee in heel veel situaties, zowel professioneel als privé!

Andere cursussen om je voor te bereiden op de TOEIC®

Haal je TOEIC®!
De TOEIC® is vooral een kwestie van oefenen!
Om je te helpen bij het halen van je TOEIC®, bieden wij ons trainingsplatform aan. Aarzel niet om je aan te melden en word onverslaanbaar !
Schrijf je in op het