TOP-Students™ logo

Kurs na temat mowy zależnej i niezależnej w języku angielskim - Przygotowanie do TOEIC®

Nauczyciel z top-students.com wyjaśniający reported speech (mowę zależną) w języku angielskim na tablicy kredowej. Ten kurs to specjalistyczny kurs TOEIC®, stworzony z myślą o doskonałych wynikach w egzaminie TOEIC®.

Mowa niezależna i mowa zależna (po angielsku reported speech) to dwa sposoby przekazywania czyjejś wypowiedzi.

Ten kurs ma na celu wyjaśnienie obu trybów wypowiedzi po angielsku, pokazanie ich różnic oraz przedstawienie podstawowych zasad przekształcania mowy niezależnej w zależną.

Mowa niezależna (Direct Speech)

Mowa niezależna w języku angielskim polega na przekazaniu dokładnych słów danej osoby. Najczęściej rozpoznaje się ją po cudzysłowie.

Charakterystyka mowy niezależnej

Mowa zależna (Indirect Speech lub Reported Speech)

Mowa zależna (czyli mowa raportowana) pozwala przekazać czyjeś słowa bez cytowania ich dosłownie. Ta forma wypowiedzi charakteryzuje się brakiem cudzysłowu i zazwyczaj wymaga zmiany zaimków, czasów gramatycznych oraz wyrażeń dotyczących czasu i miejsca.

Mowa zależna służy do:

W kolejnej sekcji zobaczysz, jak przekształcić zdanie z mowy niezależnej na zależną.

Przekształcanie mowy niezależnej w zależną

Aby przekształcić mowę niezależną na zależną po angielsku, zwykle należy zmienić:

  1. Czasownik wprowadzający (np. said, told, asked itd.).
  2. Zaimki osobowe (I, you, we...), aby dostosować je do nowego punktu widzenia.
  3. Czas gramatyczny (tzw. backshift - cofnięcie czasu wstecz).
  4. Wyrażenia czasu i miejsca (now, today, tomorrow itd.).

Krok 1: Zmiana zaimków

Zaimki osobowe muszą być dostosowane do osoby, która przekazuje wypowiedź:

Mowa niezależnaMowa zależnaPrzykład
"I"he / she
(w zależności od osoby, o której mowa)
I am hungry. → He said he was hungry.
"we"theyWe need more time. → They said they needed more time.
"you"I / we
(lub he/she/they, zależnie od kontekstu)
You should come with me. → She told me I should come with her. (lub) He told us we should go with him.

Krok 2: Zmiana czasów gramatycznych

W języku angielskim, gdy przekazujemy wypowiedzi wypowiedziane w czasie teraźniejszym, najczęściej zmieniamy je na czas przeszły, szczególnie gdy czasownik wprowadzający jest w czasie przeszłym (said, told...). Oto schemat zmian czasów (tzw. backshift):

Mowa niezależna (czas)Mowa zależna (czas)Przykład
Present SimplePast Simple - Past SimpleI play football. → He said he played football.
Present ContinuousPast ContinuousI am playing football. → He said he was playing football.
Present PerfectPast PerfectI have played football. → He said he had played football.
Past Simple - Past SimplePast PerfectI played football. → He said he had played football.
Past ContinuousPast Perfect ContinuousI was playing football. → He said he had been playing football.
Future with willConditional with wouldI will play football tomorrow. → He said he would play football the next day.
Modals: can / couldModals: couldI can play football. → He said he could play football.
Modals: may / mightModals: mightI may play football. → He said he might play football.
Modals: mustModals: had toI must play football. → He said he must play football.

Wyjątki i przypadki szczególne

Krok 3: Zmiana przysłówków czasu i miejsca

Podczas przekształcania zdania na mowę zależną, zwykle zmieniamy przysłówki oraz wyrażenia czasu i miejsca:

Mowa niezależnaMowa zależnaPrzykład
nowthen, at that timeI am studying now. → He said he was studying then.
todaythat dayI have an exam today. → She said she had an exam that day.
yesterdaythe day before, the previous dayI saw him yesterday. → He said he had seen him the day before.
tomorrowthe next day, the following dayI will call you tomorrow. → She said she would call me the next day.
last week/month/yearthe previous week/month/yearI went to Paris last year. → He said he had gone to Paris the previous year.
next week/month/yearthe following week/month/yearWe will start the project next week. → They said they would start the project the following week.
herethereI am staying here. → She said she was staying there.
thisthatI like this book. → He said he liked that book.
thesethoseI bought these shoes. → She said she had bought those shoes.
agobeforeI met her two years ago. → He said he had met her two years before.

Czasowniki wprowadzające (reporting verbs)

Zazwyczaj do tworzenia mowy zależnej lub niezależnej używamy czasownika wprowadzającego « say ».

Istnieją jednak także inne czasowniki, które przedstawiono w tabeli poniżej. Dodaliśmy też informację, jak budować z nimi zdania, ponieważ niektóre czasowniki wymagają bezokolicznika, inne formy gerundialnej itd.

Czasownik wprowadzającyKonstrukcjaPrzykład
to telldopełnienie + bezokolicznikShe told me to finish my homework.
to askdopełnienie + bezokolicznikHe asked her to help him.
to advisedopełnienie + bezokolicznikThe doctor advised me to rest for a few days.
to warndopełnienie + bezokolicznikShe warned us not to go into the forest.
to suggestgerundium (-ing form)He suggested going to the park.
to explain"that" + zdanie podrzędneShe explained that she couldn’t attend the meeting.
to say"that" + zdanie podrzędneHe said that he would arrive late.
to recommendgerundium (-ing form)They recommended taking the earlier train.
to insistgerundium lub "that" + zdanie podrzędneShe insisted on coming with us. She insisted that we leave immediately.
to agreebezokolicznikHe agreed to help me with my project.
to promisebezokolicznikShe promised to call me later.
to refusebezokolicznikHe refused to apologize for his mistake.
to apologizeprzyimek + gerundium (for + -ing)He apologized for being late.
to admitgerundium lub "that" + zdanie podrzędneShe admitted cheating in the exam. She admitted that she had made a mistake.
to denygerundium lub "that" + zdanie podrzędneHe denied stealing the money. He denied that he had stolen the money.
to encouragedopełnienie + bezokolicznikThey encouraged me to apply for the position.
to forbiddopełnienie + bezokolicznikThe teacher forbade us to use our phones during the exam.

Różnica między say a tell

Istnieje ważna różnica pomiędzy tymi dwoma czasownikami wprowadzającymi:

Pytania w mowie zależnej

Pytania typu Yes/No

Aby przekształcić pytanie zamknięte w mowę zależną, używamy „if” lub „whether”.

W tej sytuacji inwersja podmiot-czasownik znika (nie ma już Do you).

Pytania Wh-

Aby przekazać pytanie zaczynające się od who, what, when, where, why, how itd., zachowujemy słowo pytające, ale przywracamy normalny szyk podmiot-czasownik.

Tryb rozkazujący w mowie zależnej

Aby przekazać polecenie, prośbę lub radę, stosuje się zazwyczaj to + bezokolicznik lub wyrażenia takie jak „told someone to do something” albo „asked someone to do something”.

Podsumowanie

Mowa niezależna i mowa zależna to dwa podstawowe sposoby przekazywania wypowiedzi w języku angielskim. Mowa niezależna, łatwo rozpoznawalna dzięki cudzysłowom, wiernie oddaje oryginalne słowa. Mowa zależna wymaga natomiast zmiany zaimków, czasów gramatycznych oraz przysłówków, aby oddać sens wypowiedzi.

Te konstrukcje i niuanse są często sprawdzane na egzaminie TOEIC®, zwłaszcza w sekcjach dotyczących gramatyki i rozumienia tekstu pisanego.

Inne kursy przygotowujące do TOEIC®

Zdaj swój TOEIC®!
TOEIC® to przede wszystkim kwestia treningu!
Aby pomóc ci w zdaniu TOEIC®, oferujemy naszą platformę treningową, zapisz się, aby stać się niepokonany !
Zapisz się na