Kurs na temat mowy zależnej i niezależnej w języku angielskim - Przygotowanie do TOEIC®

Mowa niezależna i mowa zależna (po angielsku reported speech) to dwa sposoby przekazywania czyjejś wypowiedzi.
- Mowa niezależna polega na powtarzaniu dokładnych słów wypowiedzianych przez kogoś, zazwyczaj z użyciem cudzysłowów.
- Mowa zależna polega na przekazaniu sensu wypowiedzi, bez konieczności użycia tych samych słów.
Ten kurs ma na celu wyjaśnienie obu trybów wypowiedzi po angielsku, pokazanie ich różnic oraz przedstawienie podstawowych zasad przekształcania mowy niezależnej w zależną.
Mowa niezależna (Direct Speech)
Mowa niezależna w języku angielskim polega na przekazaniu dokładnych słów danej osoby. Najczęściej rozpoznaje się ją po cudzysłowie.
- John said, "I'm going to the store."
- She asked, “Are you coming with me?”
Charakterystyka mowy niezależnej
- Użycie cudzysłowów: Wypowiedź w mowie niezależnej umieszczana jest w języku angielskim w cudzysłowie: “...”
- Zasady interpunkcji: Znaki interpunkcyjne (kropka, przecinek, znak zapytania itd.) zazwyczaj znajdują się wewnątrz cudzysłowu.
- Możliwa inwersja podmiot-czasownik w przypadku pytania: “Are you coming with me?”
- Czasy gramatyczne: Czasy gramatyczne w mowie niezależnej pozostają takie, jakie wypowiedział mówca.
Mowa zależna (Indirect Speech lub Reported Speech)
Mowa zależna (czyli mowa raportowana) pozwala przekazać czyjeś słowa bez cytowania ich dosłownie. Ta forma wypowiedzi charakteryzuje się brakiem cudzysłowu i zazwyczaj wymaga zmiany zaimków, czasów gramatycznych oraz wyrażeń dotyczących czasu i miejsca.
- Mowa niezależna: Mary said, “I love reading books.”
- Mowa zależna: Mary said that she loved reading books.
Mowa zależna służy do:
- Streszczania lub przekazywania najważniejszych informacji z wypowiedzi.
- Unikania dosłownego powtarzania słów.
- Naturalnego wkomponowania wypowiedzi w narrację.
W kolejnej sekcji zobaczysz, jak przekształcić zdanie z mowy niezależnej na zależną.
Przekształcanie mowy niezależnej w zależną
Aby przekształcić mowę niezależną na zależną po angielsku, zwykle należy zmienić:
- Czasownik wprowadzający (np. said, told, asked itd.).
- Zaimki osobowe (I, you, we...), aby dostosować je do nowego punktu widzenia.
- Czas gramatyczny (tzw. backshift - cofnięcie czasu wstecz).
- Wyrażenia czasu i miejsca (now, today, tomorrow itd.).
Krok 1: Zmiana zaimków
Zaimki osobowe muszą być dostosowane do osoby, która przekazuje wypowiedź:
Mowa niezależna | Mowa zależna | Przykład |
---|---|---|
"I" | he / she (w zależności od osoby, o której mowa) | I am hungry. → He said he was hungry. |
"we" | they | We need more time. → They said they needed more time. |
"you" | I / we (lub he/she/they, zależnie od kontekstu) | You should come with me. → She told me I should come with her. (lub) He told us we should go with him. |
Krok 2: Zmiana czasów gramatycznych
W języku angielskim, gdy przekazujemy wypowiedzi wypowiedziane w czasie teraźniejszym, najczęściej zmieniamy je na czas przeszły, szczególnie gdy czasownik wprowadzający jest w czasie przeszłym (said, told...). Oto schemat zmian czasów (tzw. backshift):
Mowa niezależna (czas) | Mowa zależna (czas) | Przykład |
---|---|---|
Present Simple | Past Simple - Past Simple | I play football. → He said he played football. |
Present Continuous | Past Continuous | I am playing football. → He said he was playing football. |
Present Perfect | Past Perfect | I have played football. → He said he had played football. |
Past Simple - Past Simple | Past Perfect | I played football. → He said he had played football. |
Past Continuous | Past Perfect Continuous | I was playing football. → He said he had been playing football. |
Future with will | Conditional with would | I will play football tomorrow. → He said he would play football the next day. |
Modals: can / could | Modals: could | I can play football. → He said he could play football. |
Modals: may / might | Modals: might | I may play football. → He said he might play football. |
Modals: must | Modals: had to | I must play football. → He said he must play football. |
Wyjątki i przypadki szczególne
- Jeśli przekazywana sytuacja nadal jest prawdziwa (prawda ogólna lub aktualna w chwili mówienia), możemy zachować czas teraźniejszy.
- Niezależnie: The teacher said, "The earth revolves around the sun."
- Zależnie: The teacher said (that) the earth revolves around the sun.
- Jeśli czasownik wprowadzający jest w czasie teraźniejszym (she says, he tells us), czas pozostaje taki sam.
- Niezależnie: "I have a new car."
- Zależnie: She says she has a new car.
- Modale could, might, should, would oraz ought to pozostają niezmienione w mowie zależnej.
- Niezależnie: "I could play better."
- Zależnie: He said he could play better.
Krok 3: Zmiana przysłówków czasu i miejsca
Podczas przekształcania zdania na mowę zależną, zwykle zmieniamy przysłówki oraz wyrażenia czasu i miejsca:
Mowa niezależna | Mowa zależna | Przykład |
---|---|---|
now | then, at that time | I am studying now. → He said he was studying then. |
today | that day | I have an exam today. → She said she had an exam that day. |
yesterday | the day before, the previous day | I saw him yesterday. → He said he had seen him the day before. |
tomorrow | the next day, the following day | I will call you tomorrow. → She said she would call me the next day. |
last week/month/year | the previous week/month/year | I went to Paris last year. → He said he had gone to Paris the previous year. |
next week/month/year | the following week/month/year | We will start the project next week. → They said they would start the project the following week. |
here | there | I am staying here. → She said she was staying there. |
this | that | I like this book. → He said he liked that book. |
these | those | I bought these shoes. → She said she had bought those shoes. |
ago | before | I met her two years ago. → He said he had met her two years before. |
Czasowniki wprowadzające (reporting verbs)
Zazwyczaj do tworzenia mowy zależnej lub niezależnej używamy czasownika wprowadzającego « say ».
Istnieją jednak także inne czasowniki, które przedstawiono w tabeli poniżej. Dodaliśmy też informację, jak budować z nimi zdania, ponieważ niektóre czasowniki wymagają bezokolicznika, inne formy gerundialnej itd.
Czasownik wprowadzający | Konstrukcja | Przykład |
---|---|---|
to tell | dopełnienie + bezokolicznik | She told me to finish my homework. |
to ask | dopełnienie + bezokolicznik | He asked her to help him. |
to advise | dopełnienie + bezokolicznik | The doctor advised me to rest for a few days. |
to warn | dopełnienie + bezokolicznik | She warned us not to go into the forest. |
to suggest | gerundium (-ing form) | He suggested going to the park. |
to explain | "that" + zdanie podrzędne | She explained that she couldn’t attend the meeting. |
to say | "that" + zdanie podrzędne | He said that he would arrive late. |
to recommend | gerundium (-ing form) | They recommended taking the earlier train. |
to insist | gerundium lub "that" + zdanie podrzędne | She insisted on coming with us. She insisted that we leave immediately. |
to agree | bezokolicznik | He agreed to help me with my project. |
to promise | bezokolicznik | She promised to call me later. |
to refuse | bezokolicznik | He refused to apologize for his mistake. |
to apologize | przyimek + gerundium (for + -ing) | He apologized for being late. |
to admit | gerundium lub "that" + zdanie podrzędne | She admitted cheating in the exam. She admitted that she had made a mistake. |
to deny | gerundium lub "that" + zdanie podrzędne | He denied stealing the money. He denied that he had stolen the money. |
to encourage | dopełnienie + bezokolicznik | They encouraged me to apply for the position. |
to forbid | dopełnienie + bezokolicznik | The teacher forbade us to use our phones during the exam. |
Różnica między say a tell
Istnieje ważna różnica pomiędzy tymi dwoma czasownikami wprowadzającymi:
- say jest zazwyczaj bezpośrednio połączone z wypowiedzią przekazywaną lub z „that”.
- She said (that) she was tired.
- tell zawsze wymaga dopełnienia (me, you, him, her...) przed „that”.
- She told me (that) she was tired.
Pytania w mowie zależnej
Pytania typu Yes/No
Aby przekształcić pytanie zamknięte w mowę zależną, używamy „if” lub „whether”.
- He asked, "Do you like coffee?" → He asked if I liked coffee.
W tej sytuacji inwersja podmiot-czasownik znika (nie ma już Do you).
Pytania Wh-
Aby przekazać pytanie zaczynające się od who, what, when, where, why, how itd., zachowujemy słowo pytające, ale przywracamy normalny szyk podmiot-czasownik.
- Why was he late? → She asked me why he was late.
(”was” i „he” wracają do normalnego szyku w mowie zależnej.) - She asked, "Where are you going?" → She asked where I was going.
Tryb rozkazujący w mowie zależnej
Aby przekazać polecenie, prośbę lub radę, stosuje się zazwyczaj to + bezokolicznik lub wyrażenia takie jak „told someone to do something” albo „asked someone to do something”.
-
Z użyciem “told someone to do something”:
- Open the door! → He told me to open the door.
-
Z użyciem “asked someone to do something”:
- Please, sit down. → She asked me to sit down.
Podsumowanie
Mowa niezależna i mowa zależna to dwa podstawowe sposoby przekazywania wypowiedzi w języku angielskim. Mowa niezależna, łatwo rozpoznawalna dzięki cudzysłowom, wiernie oddaje oryginalne słowa. Mowa zależna wymaga natomiast zmiany zaimków, czasów gramatycznych oraz przysłówków, aby oddać sens wypowiedzi.
Te konstrukcje i niuanse są często sprawdzane na egzaminie TOEIC®, zwłaszcza w sekcjach dotyczących gramatyki i rozumienia tekstu pisanego.